Korekcja zwiotczenia powieki górnej jest zabiegom chirurgicznym, który powinien opierać się na zachowaniu prawidłowej budowy anatomicznej powiek. Plastyka powiek może dotyczyć zarówno powiek górnych jak i dolnych.
Zabieg polega na chirurgicznym wycięciu nadmiaru wiotkich tkanek i przywróceniu prawidłowej anatomii powieki, a także redukcji obrzmienia powiek – często opisywanego przez pacjentów jako „obrzęk powiek” górnych, czy „worki pod powiekami” dolnymi. Zabieg najczęściej polega na chirurgicznym usunięciu nadmiaru skóry oraz tak zwanej przepukliny tłuszczu oczodołowego, która stanowi uwypuklenie tkanki tłuszczowej przez przegrodę oczodołową i manifestuje się w postaci wypukłości w obrębie powieki górnej i dolnej.
Plastykę powiek wykonuję w znieczuleniu miejscowym roztworem 2% lignocainy z adrenaliną. W trakcie znieczulenia preparat podaję podskórnie bardzo cienką igłą. Pacjent może poczuć delikatne ukłucie igły i podawanie środka znieczulającego – odczuwane jako umiarkowane pieczenie i rozpieranie. Jeśli znieczulenie podaje się bardzo powoli i delikatnie, pacjent odczuwa jedynie niewielki dyskomfort. Gdy znieczulenie zacznie działać, pacjent nie czuje już dyskomfortu, ani żadnego bólu w trakcie zabiegu. Może jednak czuć dotyk, czyli to, że „coś jest robione”, ale nie odczuwa bólu. W czasie zabiegu pacjent jest w kontakcie słownym z lekarzem operującym i może zgłaszać swoje odczucia. W razie potrzeby, w trakcie zabiegu, dodaje się preparatu znieczulającego.
W przypadku plastyki powiek górnych, nacięcie skóry wykonuje się w załamku powieki górnej, czyli w naturalnym „zagłębieniu” powieki. W przypadku plastyki powiek dolnych, nacięcie skóry wykonuje się tuż pod linią rzęs. Lina cięcia, zarówno na powiece górnej, jak i na powiece dolnej, jest więc mało widoczna. Staranne i równe wykonanie cięcia umożliwia zachowanie regularnej linii makijażu permanentnego u kobiet. Szwy zakładane na rankę powieki są bardzo cienkie i praktycznie niewidoczne. Szwy ściąga się zwykle po tygodniu.
Po zabiegu może występować obrzęk powiek i siniaki, których wystąpienie i wielkość zależą od predyspozycji danego pacjenta, zwłaszcza jego skłonności do krwawienia. Istotne znaczenie mają tu przyjmowane przez pacjenta leki, zwłaszcza preparaty rozrzedzające krew. Z tego względu, bardzo ważny jest wywiad przedoperacyjny i przygotowanie pacjenta do zabiegu, a także pielęgnacja powiek po zabiegu – zwłaszcza w ciągu pierwszych 24 godzin. Najintensywniejszy obrzęk i siniaki utrzymują się przez tydzień, stopniowo ustępują, ale mogą się utrzymywać do kilku tygodni. Z tego względu, zabieg należy tak zaplanować, aby przewidzieć czas na regenerację. W ciągu dwóch/trzech tygodni po zabiegu, nie powinno się planować ważnych wyjazdów, spotkań czy imprez rodzinnych.
